✓❤ـهَـــوایـِ ـشَــرجیـِ دِلـــــــَم ❤✓
بــِ یادِ دلـهاییـ کِهـ: بیـ تَقـصیرَند...
تو را در حضور همه دوست دارم عاشقانه و زلال؛ بلند و شمرده؛درشت و سربلند تو را سکوت میکنم؛ فریاد میزنم مینوازم مینویسم نقاشی ات میکنم واضح و عمیق؛ میدهم قاب ماه بگیرند نگاه پر ستاره ات را... تو را نفس میکشم تا ادامه دهم راهی را که همه زندگی صدایش میزنند. دیوانه تو ام به هیچ زبانی ترجمه نمیشود دیوانه در تمام زبان های جهان مفهومش یکی است... به تماشای عاشقی ام بیا که یک سرزمین اتفاق در چشم هایم انتظار نگاه ناگهانت را میکشند نشان به آن نشان که زمستان است؛تولد توست من تیر میکشم و باران میبارد... دنــــــــیای من طلوع خورشیدیت هزار بار مبارک...دوستت دارم [مریم حیدر زاده 'تورا در حضور همه دوست دارم] من هر روز میمیرم هر بار که از دور میبینمت هر بار که نداشتنت برایم مرور میشود هر دفعه که یادم می آید سهم من در قلب تو حالا دیگر شاید جایی است خالی... اما تو در قلب من همانند آتشی آتشی به زیر خاکستر نفس میکشم با عشق تو نفس میکشم در هوایی که خوشبختیت آنجاست دنیای من من از تو و دوست داشتنت دست نمیکشم بیست و چهار سالگیت قشنگ... واسه تو یه جوری دل تنگم که... به غیر نامت کی نام دگر ببرم... تا هستم من اسیـــــــــــر کوی تو ام... خوابتو دیدم... همیشه باید یکی باشد که به هوایش مرد و زنده شد تا صبح نخوابید و تک تک ستاره ها را بدرقه کرد به بهانه اش زیر باران و لب دریا با نور ماه قدم زد بغض کرد و خندید این هوای تو عجب خوش است که هیچ سرب و غباری آلوده اش نمیکند امسال قرار است تک تک پلان های تولدمان را عاشقی کنیم همیشه باید یکی باشد و آن یـــکی فقـــــــــط تویــــــــی... فقط تـــــــــــو پس همیشه باش... [تورا در حضور همه دوست دارم ] مریم حیدر زاده دلم گرم هیشکی نمیشه یخ زده دستای بی گناهم چشم به رام فقط چشم به راهم... چنـــــــــــــد ساله درگیره زمســـــــــــــتونم؟ تنم دوباره با عشق تو تب کرد بازم نبودنت حالمو بــــد کرد... حقته شکنجه کردنم... من بی تو عاشق شکستنم خودت نگا کن چرا تو دنیا کسی که باید از عشقت بمیره منم... همین یه دنیاست برای یک عمر به پای تو نشستنم... تو کجایی که ببینی هنوزم زنجیر اشکم مثل خون روی دستام تو خودم دارم میخشکم... چشمام خشکیدن... اگر از آشیونه دور دورم غم عشقت تو قلبم مونده با من از اون خوابی که اسمش زندگی بود همون عشق و همون غم مونده با من... دلم با درد این عشق یه عمره کرده عادت... هنوز عاشق ترینم... چه بارون بباره چه بارون نباره با هر اتفاقی به یادت میفتم... هنوزم تغییری نکرده احوالم... روی سنگ قبرم بنویسید اولین باری نبود که مرد... تو نزدیکی که ماهیا به سمت خونه برگشتن به عشقت راهه دریارو بازم وارونه برگشتن تو این دنیا یه آدم هست که دنیاشو تو میبینه کسی که پای هفتسینت یه عمره سیب میچینه... هنوزم تغییری نکرده احوالم... گاهی یه عطر آشنا یه تشابه صدا یه خنده شبیه خاطره هات کافیه تا ویرونت کنه... دست خودم نبود... غمــهایــی کـه چـشمــها را .. خیـس نمیـــکنند .. بـه “استـخـــوان” رسیـــده اند …! من و این شب و این تب زیر صفر نمیدونی حالم وخیمه چقدر .... بنام خالق قلبهای نا آراممان... امسال تولدت با هر سال فرق میکند... اینجا به احترام تولد تو یک شمعدانی و یک شمعدان خالی و یک شمع ،جدا جدا در حال سوختنند. دل من را که نگو... امسال هرچه کردم به جای کیک تولد رشته ی عشقم را ببرم نشد. تیغ سرزنش را هرچه در گلوی آرزوهایم فرو بردم، نبرید زیبا من آخرشم هم تشنه میمیرم... دوســـتت دارم! درست برعکس دیروز عاشقیمان، بیشتر از تو! کاریش هم نمیشود کرد این احساس است که هنوز با تمام رنجش ها و سرزنش ها در قلبم حکم می راند و فرمانروایی میکند و من گمان میکنم که همیشه حرف حرفِ اوست... جایی خواندم که یکی داناتر از ما گفته بود دردناک تر از بیماری عشق را هیچ حکیمی به چشم ندیده است و انسان دچار هر درد و سختی هم که باشد درد عشق او بر تمامی درد های دنیا برتری دارد... به خدا که عشق معامله ی بدیست! که در آن زندگیت را به قیمت هیچ میبخشی و دریغ از جرعه ای رهایی... نمیدانی... برایم هر روز ، روزِ تولد توست،هر وقت آسمان بغض میکند، باران گلوی شمعدانی های صورتی را که کم کم رنگ میبازند به هوای آمدن تـــو تازه میکند... من و زمستان قرار گذاشته ایم،به آن سه فصل دیگر هم سپرده ایم امسال زود تر تولدت شود امسال کمی زود تر کبوترانِ هلاکِ چشم به راهِ صحن خیس از اشک دلم را به آرزویشان برسانی. تولد تو امسال پرنده ی سرگردان نگاهم را در پناه آلاچیق مژگانِ مجنونت تا ابد درگیر احساس آرامش میکند و آتش عطشم را با جرعه ای که هیچکس هرگز از هیچ چشمه ای ننوشیده، خاموش که نه شعـــله ور تر میکند! دیریست شمارش معکوس آغاز شده برای به دنیا آمدن روزی که همه به قول سهراب تو را به هم تبریک میگویند. همپای ثانیه به ثانیه عاشقانه هایم: محض خاطر تولـــــدت با عاشقانه ترین درد هایی تکراری، که بعد از این هم بدون تو خواهم کشید بیســــت و ســـــه بـــار خدای برگهای مســافر پاییزی را سجده میکنم، بیســت و سـه بـار با اسفند جوری که چشممان نزنند :دوستتــــــ دآرم تـــــولدت مبارک... «مریم حیدر زاده» نامه هایی که پاره کردم در ستاره باران میلادت میان احساس من تا حضور تو حبابی است از جنس هیچ از دستان من تا لمس نگاه تو آسمانی است به بلندای عشق، جشن میلادت را به پرواز می روم در این خانگی ترین آسمان بی انتها آسمانی که نه برای تو که تنها برای ما آبیست. آشنای غریبم : زمینی شدنت مبارک... یه جایی توی قلبت هست که روزی خونه ی من بود... یه بغض کهنه که انگار میون ابر و بارونم.. وجودم بی تو یخ بسته... هرچی بدی کردم پای خودت بنویس نتیجه ی این عشق بازم مساوی نیست...
| Shik Them |
Shik Them